Sydney, green city

Sydney is een uitgestrekte metropool zo groot als de provincie Utrecht, met vier miljoen inwoners en veel langsrazend verkeer. Het is echter ook een heel groene stad, niet alleen door de prachtige, goed bijgehouden parken, maar ook door het vele groen langs de wegen, in tuinen en op balkons.
Dat is opmerkelijk, want planten zijn duur: voor een geranium die in Nederland 1.50 euro kost, betaal je hier 10 dollar oftewel 7,50 euro! De gemeente Sydney moet dus wel miljoenen uitgeven aan stedelijk groen.
Ik bezocht met Roel en Fel een tuincentrum met schitterende planten, maar onbetaalbaar. 'Duur, duur, niet kopen!' riep Fel, die maar één keer iets hoeft te horen om het te onthouden. Wij dus af naar een massa-warenhuis: minder keus en minder service, maar wel goedkoper.

Nu groeien er hier in de bush veel planten waarvan wij in Europa mini-versies in de vensterbank hebben staan. De meeste zijn véél te groot om mee te nemen, maar soms zie je een kleintje. Zo vond ik tijdens wandeltochten in het wild varens, een chlorophytum en twee soorten tradescantia: de eerste twee met wortels, de tradescantia kun je stekken. Dus hup in een plastic zak. Officieel zal het wel niet mogen, maar je moet wát als je niet rijk bent en toch een groen balkon wilt.

Direct na terugkomst uit Nieuw Zeeland ben ik begonnen met het opfleuren van het balkon van Roel en Felicity. Niet eenvoudig, want daar komt weinig zon en de meeste planten die je kunt kopen, vragen juist veel zon. Maar de petunia's zijn dankbare bloeiers.
Ik verbaas me over de potgrond hier: veel grover dan in Nederland, met takjes en houtschilfers erin (waar een toerist zich al niet druk over maakt). Het duurde lang voordat het met water verzadigd was. Volgens Truus houden die stukjes hout het vocht langer vast, maar mijn ervaring hier is dat de grond razendsnel uitdroogt omdat de lucht zo droog is, ondanks de nabijheid van de oceaan. Het is hier sowieso erg droog, veel droger dan Nieuw Zeeland. In de vier weken dat ik hier ben, regende het één keer. Waarschijnlijk is dat de invloed van de woestijn. Het is te hopen dat al dat frisse lentegroen van nu komende zomer – rond Kerst dus – niet zal verdorren, maar waar het water vandaan moet komen om al die bomen en planten te drinken te geven, is me een raadsel...